„Áfellisdómur yfir vinnubrögðunum“

Óvíst er hverjir verða leigutakar á urriðasvæðunum í Laxá í S-Þingeyjarsýslu frá næsta ári eftir að Fiskistofa ógilti ákvörðun félagsfundar Veiðifélags Laxár og Krákár um að samþykkja tilboð Stangaveiðifélags Reykjavíkur.

Á félagsfundi Veiðifélags Laxár og Krákár í september á síðasta ári var samþykkt tilboð Stangaveiðifélags Reykjavíkur um veiðirétt á urriðasvæðunum í Laxá. Þrjár kærur bárust Fiskistofu í framhaldinu frá landeigendum um lögmæti fundarins og ákvarðana sem þar voru teknar. Fiskistofa úrskurðaði kærendum í vil á dögunum.

„Við vorum þrír landeigendur í Laxárdal og Mývatnssveit sem vorum mjög ósáttir við vinnubrögð stjórnar Veiðifélags Laxár og Krákár og ákváðum að kæra þennan fund sem haldinn var um veiðiréttarmál í félaginu. Nánast öll deiluatriðin sem við settum fram voru dæmd ólögmæt af Fiskistofu. Þetta er auðvitað mikill áfellisdómur yfir stjórn Veiðifélagsins. Það sem olli því að þetta var niðurstaðan í málinu var að okkar mati óheiðarleg vinnubrögð gagnvart veiðiréttarhöfum. Félagið er því í þeirri stöðu að vera ekki með neinn samning um urriðasvæðin í Laxá ofan virkjunar frá og með næsta ári. Nýr samningur við Stangaveiðifélagið er því fallinn úr gildi og hefja þarf aftur þá vinnu að finna nýjan leigutaka. Ég segi fyrir mitt leyti að ég hefði viljað að félagið skoðaði þá leið að deildarskipta félaginu milli Laxárdals og Mývatnssveitar,“ segir Valdimar Halldórsson, annar eigenda Þverár í Laxárdal, í samtali við Morgunblaðið, en hann kærði lögmæti fundarins ásamt bróður sínum Óla.

Samningur felldur úr gildi

Slíkt hið sama gerði Regína Hallgrímsdóttir fyrir hönd eigenda Árhvamms í Laxárdal og Ingólfur Ísfeld Jónasson, eigandi að Helluvaði I í Mývatnssveit.

Kærendur byggðu kröfur sínar á fjórum málsástæðum og var niðurstaða Fiskistofu býsna afgerandi. Málsástæðurnar voru að mál væri ekki nægjanlega upplýst, tillaga um ráðstöfun veiðiréttar hefði ekki verið borin upp til atkvæðagreiðslu, fundurinn hefði verið boðaður í ósamræmi við ákvörðun félagsfundar og vanhæfi formanns stjórnar Veiðifélagsins.

„Þetta er áfellisdómur yfir þessum vinnubrögðum hjá stjórn Veiðifélagsins,“ segir Valdimar og nefnir sem dæmi að á fundinum hafi verið bent á að formaður félagsins hafi verið staðarhaldari fyrir Stangaveiðifélag Reykjavíkur í Mývatnssveit. Fyrir vikið hafi vaknað sú spurning hvort formaðurinn væri vanhæfur á fundinum en formaðurinn hafi kosið að víkja ekki af fundi. Það hafi reynst ólögmætt samkvæmt úrskurðinum.

Aðalfundur fram undan

„Vinnubrögð sem þessi eru bara ólíðandi þar sem ekki er tekið tillit til sjónarmiða hins almenna eiganda veiðiréttar.

Málið var keyrt áfram og að okkar mati er stjórnin rúin trausti eftir þessa málsmeðferð og þessa niðurstöðu,“ segir Valdimar, sem útilokar ekki að málið geti verið fordæmisgefandi fyrir önnur veiðifélög.

„Að gera samning um veiðisvæði við tiltekinn aðila er stór ákvörðun og þetta sýnir mikilvægi þess að fara að lögum. Landeigendur fengu til að mynda ekki að sjá tilboðið og samninginn fyrr en á fundinum sjálfum,“ segir Valdimar Halldórsson.

Fram undan hjá félagsmönnum er að halda aðalfund þar eð honum var frestað vegna málsins. Fram kemur í úrskurði Fiskistofu að ákvörðun þessi sé ekki kæranleg til ráðherra en hægt sé að bera ágreininginn undir dómstóla í samræmi við lög um meðferð einkamála.