Dagmál Daníel Rafn Guðmundsson segir sögu sína af fangelsiskerfinu.
Dagmál Daníel Rafn Guðmundsson segir sögu sína af fangelsiskerfinu.
Daníel Rafn Guðmundsson átti góða æsku og gekk alltaf vel í námi en lýsir því að spennufíkn og alkóhólismi hafi komið honum á stað sem hann vildi alls ekki vera á. Í dag eru liðin tíu ár síðan hann var í meðferð á Staðarfelli, ári áður en hann færi í fangelsi, og sá enga leið út

Daníel Rafn Guðmundsson átti góða æsku og gekk alltaf vel í námi en lýsir því að spennufíkn og alkóhólismi hafi komið honum á stað sem hann vildi alls ekki vera á.

Í dag eru liðin tíu ár síðan hann var í meðferð á Staðarfelli, ári áður en hann færi í fangelsi, og sá enga leið út. Leitaði hann þá Guðs í litlu kirkjunni á Staðarfelli, fór á hnén og gaf Guði líf sitt.

„Ég í rauninni átti ekkert skilið að fá bænasvar, en náð Guðs er mögnuð og náðin er ný á hverjum degi,“ segir Daníel og lýsir því að fíknin hafi verið tekin frá honum á augabragði þennan dag. Þá segir hann náð Guðs vera í boði fyrir alla, „ég er ekkert sérstakur“.

Í dag fer Daníel með trúarlegan boðskap inn í fangelsin og deilir eigin reynslu með það að markmiði að veita föngum von um betra líf.