Viðar Símonarson, íþróttakennari og fv. landsliðsmaður í handbolta og landsliðsþjálfari, lést á Landspítalanum í Fossvogi 2. júní síðastliðinn, 80 ára að aldri.
Viðar fæddist 25. febrúar 1945 í Hafnarfirði og ólst þar upp. Foreldrar hans voru Símon Marinósson, matsveinn og sjómaður, og Ólöf Helgadóttir húsmóðir.
Viðar lauk skólagöngu í Hafnarfirði og tók síðan íþróttakennarapróf árið 1965. Hann kenndi íþróttir í Hagaskóla og síðar Verzlunarskóla Íslands. Viðar lék um árabil með íslenska handboltalandsliðinu og skoraði 203 mörk í 93 leikjum. Meðal eftirminnilegra marka má nefna jöfnunarmark hans gegn Rúmeníu í æsispennandi leik í Laugardalshöll 1971. Lokatölur voru 14:14 en Rúmenar voru þá ríkjandi heimsmeistarar í handbolta.
Viðar lék með landsliðinu á Ólympíuleikunum í München 1972 og árið 1974 var hann valinn handknattleiksmaður ársins. Þá var hann í lykilhlutverki í landsliðinu sem sigraði Danmörku, 20:16, í vináttulandsleik í Laugardalshöllinni 23. mars 1975. Hann lék með Haukum og þjálfaði liðið um skeið en skipti yfir til FH árið 1971 þar sem hann vann fjölda titla.
Hann stýrði íslenska landsliðinu árin 1975–1976 og hélt síðan áfram þjálfun félagsliða. Hann gerði karlalið Hauka að bikarmeisturum árið 1980 og endurtók leikinn níu árum síðar er hann þjálfaði kvennalið Stjörnunnar í Garðabæ. Voru þetta fyrstu bikarmeistaratitlar félaganna.
Eftirlifandi eiginkona Viðars er Halldóra Sigurðardóttir, fv. flugfreyja, f. 1949. Börn þeirra eru Sigurður, f. 1976, og Dóra, f. 1981. Áður eignaðist Viðar dótturina Guðnýju Björk, f. 1967, með fyrri eiginkonu, Guðfinnu Jónsdóttur. Barnabörnin eru fimm talsins.
Útför Viðars fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju 18. júní kl. 13.