Vera Tómasdóttir, fv. upplýsingafulltrúi hjá Bæjarskrifstofu Garðabæjar, fæddist í Southampton á Englandi 2. nóvember 1935. Hún lést á hjúkrunarheimilinu Eir 23. maí 2025.

Foreldrar hennar voru Ethel og Thomas Dundee. Vera var þriðja í röðinni af fjórum systrum, elst var Patricia, f. 1930, d. 2015, June, f. 14. apríl 1932, og yngsta systirin Valerie, f. 1939.

Vera giftist hinn 19. janúar 1956 Þorkeli Jóhannessyni loftsiglingafræðingi, f. 23. mars 1934, d. 24. mars 2017. Börn þeirra eru tvö: Tómas, rafeindavirki og sjúkraliði, f. 12. apríl 1956, kvæntur Hrefnu Þórarinsdóttur þroskaþjálfa, f. 15. mars 1953, og Anna, grafískur hönnuður, f. 13. desember 1957, gift Sigurjóni Þ. Sigurjónssyni, umsjónarmanni hjá Alvotech. Barnabörnin eru sex og barnabarnabörnin eru 11.

Útför Veru fer fram frá Digraneskirkju í dag, 12. júní 2025, klukkan 13.

Elsku amma hefur kvatt okkur og er komin aftur í faðm afa Kella. Mikið er ég viss um að það hafi verið gleðifundir. Afi var svo ofsalega skotin og dolfallinn af drottningunni sinni henni ömmu enda var hún algjör drottning í okkar augum, alltaf svo glæsileg og fannst ekkert leiðinlegt að kíkja í búðir, þá helst fínu búðirnar og kaupa sér fallega flík. Amma fylgdist vel með okkur barnabörnunum og barnabarnabörnunum hvað við værum að bralla og sýsla. Hringdi til að óska okkur góðrar ferðar þegar við vorum að fara í ferðalag og símtölin voru ófá þar sem hún vildi bara fá að vita hvað væri að frétta af okkur og krökkunum. Ég á margar hlýjar minningar frá bernskunni með afa og ömmu. Ferðirnar á Húsafell þar sem ég tók fyrstu skrefin mín, útilegur og lautarferðir og frá Veiðivötnum. Einnig höfðu amma og afi svo gaman að því að fá okkur systkinin lánuð á Þorláksmessu og þá var farið á Laugarveginn, við fengum smá pening til að velja okkur dót í Liverpool-búðinni og svo var farið á Pizza Hut og þaðan heim í Holtsbúðina og afi aðstoðaði okkur upp á háaloft að sækja jólatréð og skreyttum saman, laufabrauðsgerð og yndislegu jólaboðin á annan í jólum þar sem við fengum gómsætt roast beef að hætti ömmu Veru með Yorkshire pudding. Eftir fermingu buðu afi og amma mér með sér til Englands og heimsóttum frændfólkið okkar í Southampton, virkilega gaman að hitta alla nánustu ættingjana okkar þar og aunt June tók svo hlýlega á móti okkur.

Afi og amma voru himinlifandi að sjálfsögðu þegar ég tilkynnti þeim að þau væru að verða langafi og langamma. Þegar ég spurði afa sérstaklega að því hvernig honum litist á að verða langafi þá svaraði hann svo skemmtilega: „líst bara rosalega vel á að verða langafi en ég veit ekki alveg hvað mér finnst um að vera giftur langömmu“ – alltaf stutt í grínið hjá afa.

Þykir ofsalega dýrmætt hvað hún Freyja dóttir mín var dugleg og viljug að heimsækja langömmu sína á Eir. Þær stöllur náðu svo vel saman og svo fallegt samband þeirra á milli.

Við munum öll sakna ömmu á Eir en hún er komin á betri stað með afa og við með hjörtun full af yndislegum minningum af ömmu og afa.

Góða ferð elsku amma og takk fyrir allt.

Þín

Erna.