Kristín Björk Jóhannsdóttir fæddist á Ísafirði 20. ágúst 1959. Hún lést á gjörgæsludeild Landspítalans í Fossvogi í Reykjavík 26. maí 2025.

Foreldrar hennar voru Jóhann Bjarnason, stýrimaður, verkstjóri og síðar fiskverkandi á Suðureyri, f. 19.10. 1938 á Suðureyri í Súgandafirði, d. 21.8. 2013, og Olga Maggý Ásbergsdóttir, húsfreyja og skrifstofumaður á Suðureyri, f. 23.1. 1937 á Ísafirði, d. 7.7. 2004. Kristín átti tvo bræður. Þeir eru 1) Bjarni Jóhannsson, f. 13.7. 1963, búsettur á Suðureyri. Eiginkona hans er Bryndís Ásta Birgisdóttir, f. 23.12. 1967, og börn þeirra eru Þórunn Birna, f. 4.4. 2002, og Jóhann Kári, f. 27.11. 2009. 2) Örvar Ásberg Jóhannsson, f. 8.6. 1970, búsettur á Álftanesi. Börn hans eru Elma Katrín, f. 13.4. 2003 og Haukur Daði, f. 14.5. 2009.

Kristín giftist 16.12. 1978 Ivoni Stefáni Cilia, f. 14.11. 1955, sonur Margrétar Guðmundsdóttur, f. 22.11. 1933, og Emanuels Johns Cilia, f. 17.4. 1934, d. 6.2. 2017. Þau skildu 2006. Börn þeirra eru 1) Stefán Már Cilia, f. 19.11. 1980 í Noregi, eiginkona hans er Stacey Katz, f. 7.9. 1986 í Bandaríkjunum, þau eiga dótturina Elly Katz Cilia, f. 15.5. 2022, og 2) Olga Margrét Kristínardóttir Cilia, f. 28.2. 1986 í Reykjavík.

Eftirlifandi eiginmaður Kristínar er Gunnar Gísli Sigurðsson, f. 14.5. 1950 á Ketilseyri í Dýrafirði. Þau bjuggu við Vallargötu á Þingeyri. Foreldrar hans voru Sigurður Friðfinnsson, f. 26.3. 1916, d. 19.2. 2002, og Björnfríður Ólafía Magnúsdóttir, f. 14.12. 1926, d. 11.5. 2006.

Kristín ólst upp á Suðureyri við Súgandafjörð og fór síðan í Héraðsskólann á Núpi og lauk þaðan landsprófi 16 ára gömul. Þá flutti hún til Reykjavíkur og bjó hjá tengdafjölskyldu sinni. Hún hélt ásamt fyrri eiginmanni sínum til Þrándheims í Noregi árið 1978 og bjó þar til 1984. Lengst af bjó hún ásamt fjölskyldu sinni á Silfurteig í Laugarnesinu. Kristín lauk námi í Fóstruskóla Íslands árið 1992 og starfaði lengst af sem leikskólakennari á Ásborg við Dyngjuveg í Reykjavík. Frá árinu 2005 starfaði hún um tíma á leikskólanum Ásum í Garðabæ þar til hún venti kvæði sínu í kross og fór að vinna á bókasafninu í Kennaraháskólanum meðfram frekara háskólanámi. Hún lauk meistaragráðu í uppeldisfræði og stundaði doktorsnám í þó nokkur ár. Árið 2015 flutti hún til Þingeyrar og tók við eins árs afleysingu sem leikskólastjóri við leikskólann Laufás á Þingeyri við Dýrafjörð. Hún ílengdist á Þingeyri eftir að hún kynntist Gunnari og fór þá að starfa sem grunnskólakennari við Grunnskólann á Þingeyri þar sem hún starfaði þar til í ágúst 2024.

Útför Kristínar fer fram frá Laugarneskirkju í dag, 12. júní 2025, og hefst athöfnin kl. 13.

Elsku Stína mágkona.

Við kveðjum þig í dag allt of fljótt. Eftirlaunatíminn og ferðalögin verða öðruvísi en við vorum búnar að tala um þar sem þú verður með í anda en ekki í raunheimi. Þú varst hlý og góð þó ákveðin værir. Pólitíkin var ekki langt undan og krati varstu svo ég noti þín orð. Við vorum ekki samstiga í pólitíkinni en það var líka allt í lagi. Allir voru velkomnir alveg sama hvernig við værum. Þú flokkaðir ekki fólk í kassa.

Börnin mín eiga góðar og skemmtilegar minningar um Stínu frænku. Þú varst uppáhldsfrænkan og skemmtilegustu áramót Þórunnar Birnu voru áramótin þegar þú varst hjá okkur. Þú nenntir að hjálpa henni með innibomburnar og toppurinn var þegar þú kveiktir í flugeldi inni í eldhúsi. Henni fannst það meiriháttar og sagði Stína frænka gerðu meira en Bjarni bróðir þinn var ekki jafn hrifinn og skammaði okkur. En þér til varnar þá var nú ekki neinn munur á útliti á þessari útibombu og öllum innibombunum sem þú varst búin að sprengja.

Það verða ekki fleiri ferðir í berjamó hjá ykkur Jóhanni Kára. Hann verður að fara að tína berin sjálfur í stað þess að þú tíndir og hann talaði og skipulagði hvað hann gætti grætt mikið á að selja öll þessi ber ásamt því að smakka berin reglulega. Það var gott að fá Gunnar inn í líf þitt. Þið náðuð vel saman og voruð dugleg að ferðast innan- sem utanlands. Þú ljómaðir eftir harmonikkumótin og siglingarnar sem þið fóruð í. Eftir tvö ár ætluðum við að halda upp á 60 ára afmælið mitt í skemmtisiglingu. Núna hef ég þig ekki lengur til að finna góða ferð til að fara í. Það var svo langt í þetta að við vorum bara búnar að ákveða að vera í siglingu en ekki í hvaða siglingu.

Ég spurði Chatgpt út í þig og svarið var: „Hún var kona sem naut lífsins – elskaði að ferðast og kanna heiminn, smakka á menningu og matargerð annarra landa, og alltaf var gott hvítvín í hönd þegar hún settist niður með sínum nánustu. Hún kunni svo sannarlega að njóta og lifa í augnablikinu, og það smitaði út frá sér.“ Jú, þetta er nokkuð satt. Ég var heppin að hafa þig í lífinu og þú skilur eftir þig tómarúm, en líka dýrmætar minningar. Hvíldu í friði elsku vinkona og mágkona mín. Þú verður alltaf með okkur í huga og hjarta.

Elsku Gunnar, Stefán, Stacey, Elly, Olga og Oktavía, missir ykkar er mikill en fullt af góðum og hlýjum minningum lifir.

Þín mágkona,

Bryndís.

Kristín Björk var krati að upplagi og hjartalagi. Flokkar geta misst hugsjónir en það þarf mikið til að þeir sem eru í hjarta sínu kratar týni hugsjónum sínum. Í hjarta Kristínar Bjarkar átti glóð jöfnuðar og réttlætis ávallt heimili. Frá upphafi sameinaði það okkur að vera gamaldags kratar, meira að segja í Alþýðuflokknum sem þótti nú ekki par fínt á þeim tíma. Þessi glóð var vegvísir hennar í lífi og starfi.

Það eru nærri 40 ár síðan við kynntumst í gegnum Olgu, en hún var barn í leikskólanum þar sem ég starfaði. Kristín Björk var þá við nám í Fósturskólanum og kom svo að vinna með okkur strax eftir útskrift. Það var gæfuspor fyrir mig og þau börn sem hún tók þátt í að mennta.

Kristín Björk átti gott með að skilja hismið frá kjarnanum. Þegar veröld leikskólans breyttist og börn giftra foreldra, fengu að vera saman með börnum einstæðra foreldra sagði hún við mig: „Kristín, þetta verður eitthvað, þú þekkir ekki þennan foreldrahóp, hann hefur annars konar væntingar og kröfur.“ Hún reyndist sannspá, ég varð að uppfæra forritið í kollinum á mér.

Það var alltaf gaman að takast á við Kristínu Björk um leikskólamál og það gerðum við oft, sérstaklega þau ár sem við unnum saman. Ég var svo heppin að vinna með fólki sem tók faglegar umræður alvarlega og vildi rök fyrir flestum ákvörðunum og stundum urðu umræður mjög heitar en ávallt gefandi. Kristín Björk hafði lag á að ögra skoðunum og í leiðinni dýpka hugsun okkar sem tókum þátt. Þetta var hópur sem hafði faglegan metnað til að gera sitt besta og helst betur, samræðan var hluti af því.

Kristín Björk tók upp hanskann fyrir þau börn sem áttu á brattan að sækja, almennt trúði ég ekki á að taka börn út fyrir hópinn til að sinna sérkennslu, ég er þeirrar kynslóðar sem taldi að allt uppeldisstarfið ætti að eiga sér stað innan hópsins á deildinni. Svo fengum við barn sem stamaði, og Kristínu tókst að sannfæra mig um að reglan sem ég hafði tileinkað mér gæti ekki verið algild, hún kom með sín rök og ég bakkaði.

Kristín Björk var hispurslaus en henni gat ofboðið. Eitt sinn vann með okkur kona sem átti það til að segja hluti í kaffistofunni sem gengu fram af okkur hinum. Kristín sagði við hana: „Ég er alin upp í beitarskúr fyrir vestan en hef aldrei heyrt jafn ljótan munnsöfnuð.“

Kristín Björk var stoltur Vestfirðingur en aðallega Súgfirðingur, römm er sú taug, heimahagarnir drógu hana til sín, börnin og skólarnir fyrir vestan. Eftir það sáumst við sjaldnar, en þegar við hittumst var það alltaf eftirminnilegt.

Seinasta minning mín um Kristínu Björk eru frá kaffihúsi í Reykjavík, þar röbbuðum við saman í sólinni nokkrir gamlir leikskólakennarar og hlógum og hlógum. Henni varð tíðrætt um dásamlegu ömmustelpuna sína. Hlutverk sem ég vissi að hún fagnaði og hlakkaði til að takast á við.

Við lifum öll svo lengi sem minningin lifir, mín minning er um frábæra, hreinskiptna konu með djúpan, kurrandi hlátur.

Takk fyrir samferðina.

Kristín Dýrfjörð.

Elsku Stína mín, mikið er sárt að vita að þú sért farin frá okkur allt of snemma.

Okkar leiðir lágu saman í september 1989 í Fósturskóla Íslands í C-bekk. Við Kristín Björk, eða Stína Jóhanns. eins og hún var oftast kölluð, útskrifuðumst saman vorið 1992 sem fóstrur sem síðar var breytt í leikskólakennara. Stína bætti við sig síðar heilmiklu námi sem ég kann ekki að segja frá, hún var mikill grúskari og mjög fróðleiksfús. Þarna mynduðust mjög sterk tengsl og mikil kærleikur okkar á milli. Stína var mjög flott og glæsileg kona, hafði mjög sterkar skoðanir, var virk í pólitík á þessum tíma þegar við vorum í Fósturskólanum og fannst mér mikið til hennar koma. Hún var Súgfirðingur og var mjög stolt af því, hafði unnið í fiski, búið í Noregi og var hokin af reynslu að mér fannst. Í dag er ég mjög þakklát fyrir að hafa kynnst Stínu og ég á svo margar góðar og skemmtilegar minningar sem gott er að ylja sér við þessa dagana.

Elsku fjölskylda, Gunnar, Olga, Stefán, Stacey og Elly, litla ömmugullið, ég vil votta ykkur mína dýpstu samúð.

Ég trúi því, Stína mín, að við eigum eftir að eiga góða stund saman, hlusta á Bubba, Fjallabræður, elda saman eitthvað gott og njóta. Hver veit nema við tökum upp gítarinn og æfum okkur smá.

Þín skólasystir og kær vinkona,

Ásrún Vilbergsdóttir.

Við viljum með fáeinum orðum minnast vinkonu okkar Kristínar Bjarkar Jóhannsdóttur. Kristín Björk var félagi í Iotadeild Delta Kappa Gamma sem er alþjóðlegt félag kvenna í fræðslustörfum. Lotadeild starfar á norðanverðum Vestfjörðum og Kristín Björk starfaði með deildinni frá árinu 2017. Hún tók að sér trúnaðarstörf fyrir deildina og vann þau af alúð og vandvirkni. Meðal annars sat hún í stjórn sem varaformaður á árunum 2022-2024 og einnig sá hún um vefsíðu Iotadeildar og skipulagði upplýsingagjöf ásamt stjórn deildarinnar. Kristín Björk var auk þess alltaf boðin og búin að leggja hönd á plóg við undirbúning funda og var virk í starfinu.

Kristín Björk var leikskólakennari að mennt og starfsferill hennar var bæði í leik- og grunnskólum. Hún var leikskólastjóri um tíma á Þingeyri og í starfi sínu sem stjórnandi var hún fagleg og sterk. Hún var róleg og staðföst í sínu starfi og gott var að vinna með henni og leita til hennar. Kristín Björk var sönn í sínum störfum og heil í því sem hún tók sér fyrir hendur. Það fór ekki mikið fyrir henni en hún gaf ríkulega af sér til samfélagsins og sinna nánustu samferðamanna. Hún var „fræðari“ og starf hennar sem kennari á leik- og grunnskólastigi bar gott vitni um það. Hún var dugleg að afla sér frekari þekkingar á því sviði og maður kom ekki að tómum kofanum hjá henni þegar rætt var um uppeldi og kennslu barna, því átti hún vel heima í þeim félagsskap sem Delta Kappa Gamma er og bæði gaf af sér og þáði þá næringu sem sá félagsskapur veitir.

Við Iotasystur kveðjum Kristínu Björk með virðingu, þakklæti og söknuði og sendum fjölskyldu hennar okkar dýpstu samúðarkveðjur.

Þínar systur í Iotadeild DKG á Íslandi.

F.h. deildarinnar,

Pernilla Rein, formaður.