Lærist að lifa samkvæmt aðstæðunum

„Ég kemst yfirleitt þangað sem ég ætla mér. Hversdagsleg vandamál sem allir glíma við eru yfirleitt flókari en þau vandamál sem af blindu fylgja. Okkur sem ekki sjáum býðst stuðningur víða og svo lærist að lifa samkvæmt aðstæðum,“ segir Theódór Helgi Kristinsson. Við erum stödd á heimili fjölskyldu hans í Grafarvogi í Reykjavík, þar sem rafmagnspíanóið er mikilvægur gripur. Fjögurra ára gamall, árið 2008, hóf Theódór píanónám hjá Hönnu Valdísi Guðmundsdóttur í Suzuki skólanum og fann sig í því.

Óttast sjón

„Ég sest oft niður við píanóið og spila mér til gamans. Eðlilega sé ég ekki nótur en í tónlistarskólanum lærði ég að spila eftir eyranu. Mér finnst alltaf gaman að spila djass eða útsetningar í þeim anda á íslenskum dægurlögum,“ segir Theódór, sem á síðasta ári lauk stúdentsprófi frá Fjölbrautaskólanum í Breiðholti. Þar var hann dúx brautskráningarhópsins og var með 9,65 í aðaleinkunn. Slíkt segir hann vera gott veganesti fyrir næsta verkefni, sem er nám í tölvunarfræði við HÍ.

„Í náminu verður forritun væntanlega ekkert mál. Ég kvíði meira stærðfræðinni, sem að miklu leyti er kennd með sjónrænum útskýringum,“ segir viðmælandi okkar.

Theódór Helgi er með sjúkdóm sem olli því að hann fæddist með mjög litla sjón, sem svo hvarf þegar hann var á fyrstu árunum. „Ég man ekkert eftir því að hafa verið sjáandi og í raun óttast ég slíkt. Þetta er svipað og að þeir sem sjón hafa óttast að verða blindir. Mér hefur vegnað ágætlega í lífinu, en vissulega var grunnskólinn erfiður. Þar gildir námskráin og kennarar víkja ekki nægilega frá henni í samræmi við þarfir hvers og eins. Mér gekk heldur ekki sem best í grunnskóla að eignast vini eða félaga sem gátu veitt mér þann stuðning sem ég þarf og var alltaf að leita eftir,“ segir Theódór Helgi og heldur áfram:

„Í framhaldsskóla er frelsið meira og betur komið til móts við nemendur. Mín fjögur ár þar voru frábær og hefðu mátt vera fleiri, en grunnskólatíminn skemmri.“

Gervigreind eykur lífsgæði

Theódór er í sumar starfsmaður Blindrafélagsins í höfuðstöðvum þess við Hamrahlíð í Reykjavík. Þar er hlutverk hans að aðstoða við gerð kynningarefnis fyrir félagsmenn.

„Margir sem eru blindir eru kannski aðeins farnir að eldast og eru ekki meðvitaðir um þá tækni sem í dag býðst til þess að auka lífsgæði. Gervigreindin til dæmis getur lesið myndir og fært í orð og slíkt er nokkuð sem aldeilis munar um. Þetta er tækni sem ég nýti mér og þetta reynist vel,“ segir Theódór, sem nú stefnir á sumarferð með fjölskyldu sinni til Danmerkur. Í haust tekur svo háskólinn við.