Bernharð Sigursteinn Haraldsson

Skóli fyrir alla. Bernharð Haraldsson, eða Benni eins og hann var jafnan kallaður, var ráðinn til þess að stýra og móta nýjan framhaldsskóla á Akureyri árið 1983. Í hans huga lá það alltaf ljóst fyrir hver stefna skólans yrði; engum skyldi vísað frá og það áttu allir að finna námstækifæri við hæfi. Skólinn var stofnaður á grunni þriggja skóla á Akureyri: Iðnskólans, Hússtjórnarskólans og framhaldsdeilda Gagnfræðaskólans. Benni lagði honum til nafn sem í raun skilgreindi einnig menntastefnu hans. Orðin verkmennt og menntaskóli voru slegin saman í eitt nafn - Verkmenntaskólinn á Akureyri (VMA), stofnaður 1. júní 1984. Hann skyldi standa að iðnnámi og hvers konar starfsnámi auk hefðbundins bóknáms. Tækjakostur skyldi svara kröfum samtímans og vera fyrsta flokks. Í því skyni hafði Benni t.d. forystu um að skólinn eignaðist vélarrúmshermi, tölvu sem líkti eftir virkni vélar í meðalstórum togara og mátti nota til verklegrar þjálfunar. Vélarrúmshermir VMA var hinn fyrsti hér á landi og lagði grundvöll að því að VMA gat boðið upp á fjórða stigs nám í vélstjórn og brautskráð vélfræðinga.


Í upphafi var það eitt mikilvægasta verkefni skólameistarans að móta heildstæðan skóla á grunni þriggja gamalgróinna og ólíkra skóla. Þetta verkefni var síst auðveldara í ljósi þess að starfsemi VMA var í fyrstu á sex mismunandi stöðum í bænum. Það var þess vegna forgangsmál að hraða uppbyggingu skólans á framtíðarstað hans á Eyrarlandsholti. Benni var því sífellt að atast í þingmönnum og fjárveitinganefnd, mennta- og fjármálaráðuneyti til að reka á eftir framkvæmdum, sem öllum fannst ganga of hægt, og til að fá auknar fjárveitingar til þeirra. Framsýni hans og dugnaður endurspeglast í dag hvað best í glæsilegu skólahúsnæðinu á Eyrarlandsholti. Og svo fékk hann leyfi Þjóðminjasafnsins til stækka upp smálíkneski af guðinum Þór sem fannst við Eyrarland á 18. öld. Þessi stækkaða afsteypa prýðir nú aðalinngang VMA.


Mannauðsstjórnun var hugtak sem fáir þekktu á upphafsárum VMA, en Benni hafði þó inntak þess á hreinu. Hann þekkti vel innviði skólanna á Akureyri og leitaði þar ungra og dugandi kennara og hvatti til að sækja um kennarastöður við nýja skólann. Margir, einkanlega verknámskennarar, höfðu ekki kennsluréttindi og því fékk hann Kennaraháskólann (KHÍ) til að vera með nám í kennslufræðum fyrir norðan. Hann fylgdist grannt með sínu starfsfólki og var því innan handar bæði í faglegum og persónulegum málum og svo átti hann það til að líta inn í kennslustund og fylgjast með. Svoleiðis hnýsni var þó ekki öllum að skapi. Hann hvatti undirmenn sína til að sýna frumkvæði og vinna að nýjungum jafnt í kennslunni sem á öðrum sviðum og studdi það með ráðum og dáð. Tveim kennurum við VMA datt í hug að endurvekja gömlu hugmyndina um bréfaskóla og útfæra hana þannig að internetið kæmi í stað póstþjónustunnar. Benni beit á agnið og gaf leyfi fyrir slíkri tilraun. Það var upphafið að fjarkennslu VMA og var Verkmenntaskólinn meðal fyrstu skóla í heiminum til að hefja þessa starfsemi árið 1984.


Benni lét af störfum við VMA vorið 1999. Hann vann þrekvirki í framhaldsskólamálum á Akureyri og fjölmargir líta til VMA sem fyrirmyndar að góðu skólastarfi. Síðustu ár ævi sinnar helgaði hann fræðastörfum og ritaði m.a. sögu VMA fyrstu tuttugu ár skólans. Með Benna er genginn einhver farsælasti skólamaður síðari tíma hér á landi, í senn íhaldssamur og framsækinn. Hann var ævinlega tilbúinn til að veita góðum hugmyndum brautargengi og mörg þau mál sem hann barðist fyrir þykja sjálfsögð í dag. Hann tók mig ungan og óreyndan upp á arma sína og fékk mér verkefni sem ég hefði aldrei treyst mér til að leysa nema með hann sem bakhjarl. Ég vil að leiðarlokum þakka Benna fyrir allt traustið sem hann sýndi mér og vináttuna í gegnum árin. Ragnheiði og fjölskyldu sendi ég mínar innilegustu samúðarkveðjur, hans er sárt saknað og í mínum huga verður hann alltaf nærri. Blessuð sé minning hans.