Inga Jóna Jóns­dótt­ir og Freyr Theo­dórs­son fengu langþráðan draum sinn upp­fyllt­an þegar dótt­ir­in Arn­dís María fædd­ist árið 2021. Inga Jóna og Freyr þurftu að hafa fyr­ir því að eign­ast dótt­ur sína og ófrjó­sem­in reyndi á en þau eru sterk­ari fyr­ir vikið.

Inga Jóna seg­ir að þau hafi grunað að það gæti reynst þeim erfitt að eign­ast börn þegar þau voru búin að reyna að eign­ast barn í eitt til tvö ár. Þau voru þó meðvituð um að það gæti tekið tíma að verða ólétt og voru ekki að stressa sig of mikið til að byrja með. „Við ákváðum að panta tíma hjá kven­sjúk­dóma­lækni þegar fimm til sex ár voru liðin. Við í raun­inni viss­um þá al­veg að við þyrft­um aðstoð en það er samt erfitt að viður­kenna það, að taka skrefið og panta tíma hjá lækni,“ seg­ir Inga Jóna.

Hún ját­ar að biðin eft­ir barn­inu hafi reynt á and­lega. „Mér fannst all­ir í kring­um mig vera að halda áfram með lífið á meðan við vor­um föst. Fólk í kring­um okk­ur byrjaði að eign­ast börn og kláraði þann pakka á meðan við vor­um enn þá að bíða eft­ir okk­ar fyrsta. Óléttu­til­kynn­ing­ar, barna­af­mæli, barn­ast­urt­ur, skírn­ir, kynja­veisl­ur og fleira var orðið erfitt, sér­stak­lega ef maður var kannski ný­bú­inn að pissa á próf eða byrja á blæðing­um. Maður set­ur ým­is­legt í bið á meðan, hvort sem það er skóli, ferðalög eða starfs­fer­ill.“

Inga Jóna og Freyr sögðu ekki öll­um í kring­um sig hvað þau voru að ganga í gegn­um fyrr en þau ákváðu að fara í gla­sa­frjóvg­un. „Fram að því feng­um við svo oft spurn­ing­ar út í barneign­ir frá fjöl­skyldu, vin­um og kunn­ingj­um. Það reynd­ist oft mjög erfitt, sér­stak­lega þegar við viss­um að við þyrft­um aðstoð og okk­ar helsti draum­ur var að eign­ast barn. Svo við ákváðum að segja fjöl­skyldu og vin­um frá. Rétt áður en við hóf­um fyrstu meðferðina þá deildi ég því á sam­fé­lags­miðlum og leyfði fólki að fylgj­ast með í raun­tíma. Það kom okk­ur á óvart hversu marg­ir í kring­um okk­ur höfðu gengið í gegn­um það sama og við en höfðu ekki sagt öðrum frá. Við fund­um þá hversu mik­il­vægt var að opna á þetta,“ seg­ir Inga Jóna.

Það kom Ingu Jónu og Frey á óvart hvað marg­ir höfðu gengið í gegn­um það sama og þau þegar þau sögðu frá. mbl.is/​Eggert Jó­hann­es­son

Hrædd við að byggja upp von­ir

Hvernig gekk tækni­frjóvg­un­in?

„Við þurft­um að fara í tvær meðferðir áður en ég varð ólétt. Fyrri meðferðin gekk þannig séð vel. Við feng­um mörg egg en aðeins einn fóst­ur­vísi og sú meðferð gekk ekki upp. Seinni meðferðin gekk held­ur brös­ug­lega. Ég fékk of­næmisviðbrögð við öll­um lyfj­un­um sem ég var sett á og var ég sett á þrjú eða fjög­ur mis­mun­andi lyf. Það leit út fyr­ir að við þyrft­um að slaufa meðferðinni en í staðinn var ég sett á of­næm­is­lyf og skammt­ur­inn hækkaður nokkr­um sinn­um þangað til ég komst í egg­heimtu.

Við feng­um svipað mörg egg og í fyrri meðferðinni en aft­ur aðeins einn fóst­ur­vísi. Sá fóst­ur­vís­ir leit ekki vel út og voru lækn­arn­ir ekki bjart­sýn­ir á að hann myndi halda sér en vegna þess að upp­setn­ing­in var innifal­in þá var ákveðið að setja hann samt upp. Svo á meðan ég var að bíða eft­ir að geta tekið óléttu­próf þá vor­um við að skoða stof­ur er­lend­is fyr­ir næstu meðferð. Nokkr­um dög­um fyr­ir prófdag fékk ég á til­finn­ing­una að ég væri ólétt en ég var líka svo veik. Ég bað mann­inn minn um að kaupa próf til að at­huga hvort þetta væri ólétt­an eða eitt­hvað annað. Ég tók prófið um leið, tveim­ur dög­um fyr­ir prófdag að kvöldi til. Fór fram í stofu með prófið að bíða eft­ir að geta litið á það. Eng­in lína. Stuttu seinna fór ég með það inn á bað, þar sem lýs­ing­in er betri, og sá þar daufa línu. Við ætluðum ekki að trúa þessu fyrst svo ég sendi mann­inn aft­ur að kaupa fleiri próf til að taka um morg­un­inn. Morg­un­inn eft­ir var lín­an ennþá dekkri.“

Drauma­barnið Arn­dís María er hress og kát stelpa. mbl.is/​Eggert Jó­hann­es­son

Hvernig var til­finn­ing­in að verða ólétt?

„Ég átti mjög erfitt með að trúa því, sér­stak­lega því að lækn­arn­ir ætluðu fyrst ekki að setja fóst­ur­vís­inn upp því hann leit ekki vel út, svo ég var al­veg viss um að þessi meðferð myndi ekki ganga upp. Eft­ir öll þessi ár þá er hræðslan við að byggja upp von­ir svo mik­il. Enda­laus nei­kvæð próf, ár eft­ir ár, og við ætluðum ekki að trúa þessu. Ég tók próf á hverj­um degi í ein­hverja þrjá til fjóra daga til að vera viss og lín­an varð alltaf dekkri og dekkri.“

Missti vatnið á Vox

Hvernig var meðgang­an?

„Fyrstu vik­urn­ar var ég rosa­lega veik. Oförvaðist í meðferðinni og sam­kvæmt lækn­is­ráði átti ég helst að vera rúm­liggj­andi til að flýta fyr­ir bat­an­um og var ég rúm­an mánuð heima. Ég fann einnig fyr­ir mik­illi ógleði og kastaði dag­lega upp fram að 16. viku og síðan tók við meðgöngu­syk­ur­sýki og grind­argliðnun. Mín upp­lif­un af meðgöng­unni var svo langt frá þeirri hug­mynd sem ég hafði. Mér leið ekki vel og eft­ir á að hyggja hefði ég frek­ar verið til í að fæða tíu sinn­um í staðinn fyr­ir að ganga aft­ur í gegn­um meðgöngu. En þetta var ynd­is­leg­ur tími og ótrú­lega dýr­mætt að fá að upp­lifa meðgöngu, finna fyr­ir spörk­um, fá kynja­veislu, barn­ast­urtu og allt þetta. Mér fannst líka ótrú­lega gam­an að klæða kúl­una en hef ekki ennþá fundið fyr­ir „bumbusakni“ eins og maður heyr­ir sum­ar mæður tala um.“

Inga Jóna seg­ir að það hafi verið ólýs­an­leg til­finn­ing að fá barnið sitt í fangið. mbl.is/​Eggert Jó­hann­es­son

Inga Jóna seg­ir að fæðing­in hafi gengið þokka­lega og hafi ekki tekið lang­an tíma. Dótt­ir­in kom í heim­inn 12 tím­um eft­ir að Inga Jóna missti vatnið.

„Ég var stödd í bröns á Vox með stór­fjöl­skyldu manns­ins míns þegar vatnið fór. Versta er að við vor­um ný­mætt og ég endaði á því að vera föst inni á baði á meðan hinir borðuðu því það bara lak um leið og ég reyndi að standa upp. En við keyrðum heim og ég byrjaði mjög fljótt að finna fyr­ir verkj­um og skellti mér í baðið heima og var þar næstu klukku­tím­ana. Upp úr 21 um kvöldið gat ég ekki meir og fór­um við upp á spít­ala því það var orðið ansi stutt á milli hríða. En ég var rosa­lega treg að fara því ég var al­veg viss um að ég yrði send heim því ég væri kom­in svo stutt.

Þegar við mætt­um kom í ljós að ég var kom­in í virka fæðingu og fór beint inn á stofu og fékk þar glaðloft. Ég var með ákveðnar ósk­ir varðandi fæðing­una, eins og að eiga í baði og sleppa helst við mænu­deyf­ingu. En á ein­hverj­um tíma­punkti var ekk­ert sem virkaði og voru hríðirn­ar það kröft­ug­ar að ég vildi helst hætta við. Ég endaði á því að fá deyf­ing­una en stuttu eft­ir að hún byrjaði að virka þá var ég kom­in í fulla út­víkk­un. Það var smá maus að koma henni út og var farið að hægja veru­lega á hjart­slætt­in­um hjá barn­inu. Ég var ná­lægt því að vera send í keis­ara þegar ljós­urn­ar gáfu mér tvo remb­inga til að koma henni út. Það tókst en þegar hún kom í heim­inn þá kom í ljós að nafla­streng­ur­inn var þrívaf­inn utan um háls­inn á henni.“

Hvernig var að fá langþráð barnið í fangið?

„Ólýs­an­leg til­finn­ing. Og svo skrýtið að hugsa til þess að þessi litla mann­eskja er okk­ar og við fáum að taka hana með heim, hugsa um hana, elska hana og fylgj­ast með henni vaxa og dafna.“

mbl.is/​Eggert Jó­hann­es­son

Get­ur ekki hugsað sér lífið án henn­ar

Hvernig er að vera orðin móðir?

„Fyrstu dag­ana vor­um við á bleiku skýi og allt al­veg dá­sam­legt. Brjósta­gjöf­in gekk ekki og lagðist það held­ur þungt á sál­ina. Ég tengd­ist henni mjög lítið og upp­lifði mikið fæðing­arþung­lyndi fyrstu vik­urn­ar. En við vor­um bæði mjög meðvituð um að þetta gæti gerst og leitaði ég mér hjálp­ar mjög fljótt. En smátt og smátt byrjaði ég að tengj­ast henni og í dag get ég ekki hugsað mér lífið án henn­ar. Hún er púslið sem vantaði.“

Hef­ur það á ein­hvern hátt styrkt ykk­ur eða breytt ykk­ur að hafa gengið í gegn­um þetta ferli?

„Auðvitað tek­ur þetta á og set­ur mikið álag á sam­bandið og þurft­um við að leggja mikið á okk­ur til að vera sam­stiga. Við áttuðum okk­ur á því að ef við hefðum ekki gert það þá hefði sam­bandið lík­leg­ast splundr­ast við þetta. En í staðinn þá styrkti þetta okk­ur og okk­ar sam­band. Auðvitað vild­um við ekki þurfa að ganga í gegn­um þetta og ósk­um við eng­um að þurfa að fara þessa leið til að eign­ast barn. En eft­ir á að hyggja þá sjá­um við ekki eft­ir þessu því reynsl­an gerði okk­ur sterk­ari fyr­ir vikið,“ seg­ir Inga Jóna.

Tengd­ar frétt­ir

Mamm­an

Með af­mæliskór­ónu á skurðstof­unni

• „Ég braut lof­orðið og kyssti hann“
• Fann ekki fyr­ir móður­legu eðlis­hvöt­inni
• Mætt í rækt­ina nokkr­um dög­um eft­ir fæðingu
• Víta­hring­ur sem auðvelt er að stöðva

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

Ófrjó­semi

Opn­ar sig um um­deilda viðtalið við Bla­ke Li­vely

• Svona viðheld­ur þú heil­brigðu sæði
• Tví­bur­ar fædd­ust með 6 mánaða milli­bili
• Fór í gegn­um 5 gla­sa­frjóvg­un­ar­meðferðir og 3 egg­heimt­ur
• 63 ára og vill eign­ast barn með unga eig­in­mann­in­um

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

Meðganga og fæðing

Krist­ín Dóra og Bjarki hafa eign­ast sitt annað barn

• Katrín Tanja og Brooks greindu frá kyn­inu
• Vala Krist­ín og Hilm­ir Snær greindu frá kyn­inu
• Snorri og Nadine eignuðust son
• Unn­ur opnaði sig um fæðingu dótt­ur sinn­ar

» Fleiri tengd­ar frétt­ir