Sandra Björg Helga­dótt­ir, sam­fé­lags­miðlastjarna og aðstoðarfram­kvæmda­stjóri hjá Best­sell­er, er á fullu í hreiður­gerð heima hjá sér, en hún á von á frumb­urði sín­um á kom­andi vik­um með eig­in­manni sín­um Hilm­ari Arn­ar­syni. Hjón­in greindu frá gleðitíðind­un­um fyrr á ár­inu og bíða nú spennt eft­ir að fá son sinn í fangið.

Sandra Björg og Hilm­ar kynnt­ust þegar þau voru bæði í námi í iðnaðar­verk­fræði við Há­skóla Íslands og gengu í hjóna­band á blaut­um en fal­leg­um föstu­degi síðastliðið sum­ar. Hjón­in festu kaup á húsi í Kópa­vogi á síðasta ári eft­ir sól­ríka dvöl í Los Ang­eles og hafa búið sér afar fal­legt heim­ili í Sala­hverf­inu ásamt kött­un­um Hnoðra og Tígra sem bíða spennt­ir eft­ir nýj­asta fjöl­skyldumeðlimn­um.

Hvernig var að deila gleðitíðind­un­um með fjöl­skyldu og vin­um?

„Mun skemmti­legra en ég hafði nokk­urn tíma þorað að vona. Ég átti ein­hvern veg­inn von á minni viðbrögðum þar sem við höf­um verið lengi sam­an og erum orðin 34 ára göm­ul, en það var hreint út sagt dá­sam­legt að deila frétt­un­um með vin­um og fjöl­skyldu. Það sam­gleðjast okk­ur all­ir.“

Komust að kyn­inu á strönd í Mali­bu

Sandra Björg og Hilm­ar komust að kyni barns­ins í maí síðastliðnum.

Af hverju ákváðuð þið að vita kynið fyr­ir fram?

„Okk­ur var al­veg sama hvort við vær­um að fara að eign­ast stúlku eða dreng, en dag­inn eft­ir 12 vikna són­ar­inn átt­um við bókaða ferð til Los Ang­eles og vild­um því nýta ferðina og versla á litla krílið í leiðinni. Við ákváðum með stutt­um fyr­ir­vara að vera með litla kynja­veislu, bara við tvö, á strönd­inni í Mali­bu. Arn­fríður litla syst­ir mín var með í ferðinni og hjálpaði til við und­ir­bún­ing og út­færsl­una á þessu öllu sem var svo dýr­mætt.“

Hvað hef­ur komið þér mest á óvart á meðgöng­unni?

„Í raun hvað mér er búið að líða vel og hvað ég hef náð að æfa vel alla meðgöng­una. Ég er búin að taka mjög ró­leg­ar æf­ing­ar og er í raun­inni ein­göngu að fylgja klass­ísku styrktar­pró­grammi sem ég þróaði fyr­ir ab­solu­te train­ing, en það heit­ir Ab­solu­te Train­ing Strength-pró­gramm.“

Hvernig hef­ur þú und­ir­búið þig und­ir fæðing­una?

„Al­veg frá fimmta mánuði hef ég verið í meðgöngu­sundi hjá mág­konu minni. Hún heit­ir Hrafn­hild­ur og kenn­ir meðgöngu­sund í ynd­is­legri inni­laug í Sjálandi í Garðabæ. Með hverj­um mánuðinum finn ég hvað það veit­ir mér mikla ró fyr­ir fæðing­unni and­lega en ég hef líka verið að gera ýms­ar önd­un­aræf­ing­ar og hreyf­ing­ar sem eru góðar fyr­ir fæðing­una sjálfa og und­ir­bún­ing. Núna und­ir lok­in höf­um við Hilm­ar verið að lesa fæðing­ar­bók til að und­ir­búa okk­ur sam­an fyr­ir fæðing­una sem hef­ur hjálpað mikið í að gera okk­ur klár fyr­ir þetta stóra verk­efni. Það mun­ar ótrú­lega miklu að finna fyr­ir áhuga og stuðningi frá maka þegar fer að líða að fæðing­unni og ekki upp­lifa sig eina. Við erum teymi.“

„Á meðgöngu breytt­ist æf­ingar­útín­an“

Sandra Björg er mik­il íþrótta­kona og hef­ur hugað vel að lík­am­legri og and­legri vellíðan yfir meðgöngu­tíma­bilið. Hún þurfti að end­ur­skoða æf­ingar­útínu sína og aðlaga hana breytt­um aðstæðum.

Hvernig hef­ur meðgang­an gengið?

„Meðgang­an hef­ur gengið ótrú­lega vel. Ég fann lítið sem ekk­ert fyr­ir ógleði né öðrum meðgöngu­kvill­um á fyrstu vik­un­um. Ég er vön að æfa þris­var til sex sinn­um í viku að staðaldri og starfa sem þjálf­ari í World Class, en frá fyrstu viku dró ég mig al­veg úr þjálf­un, sem var ákvörðun sem mér leið vel með á þeim tíma. Ég hefði ef­laust ekki þurft þess en ég hef mest verið að fylgja inn­sæ­inu í þessu öllu, þar sem kon­ur og meðgöng­ur eru all­ar svo mis­jafn­ar. Maður fær fullt af ráðum, sem er dýr­mætt, en mik­il­væg­ast hef­ur mér fund­ist að finna sjálf hvað lík­ami minn kall­ar á, hvort sem það er hvíld, hreyf­ing eða annað.“

Hvað hef­urðu gert til að láta þér líða vel?

„Ég hef nán­ast alla tíð stundað and­lega og lík­am­lega þjálf­un til að líða vel. Á meðgöngu breytt­ist æf­ingar­útín­an tölu­vert og það hafa komið tíma­bil þar sem ég hef al­veg dottið úr henni en þá fara lík­am­leg og and­leg ein­kenni að segja til sín. Ég ákvað því að halda mig við að hreyfa mig í hverri viku, hvort sem það þýddi að ganga í 10 til 15 mín­út­ur og teygja aðeins í kjöl­farið eða taka góða lyft­ingaæf­ingu og nokkr­ar ferðir í sundi eft­ir á. Ég hef alltaf fundið hvað hreyf­ing ger­ir ótrú­lega mikið fyr­ir mig og hef aldrei upp­lifað það eins greini­lega og yfir meðgöngu­tíma­bilið hvað hreyf­ing og heilsa er yf­ir­höfuð mik­il­væg. Mér hef­ur tek­ist að losna við bak­verki, sina­drætti, vöðva­bólgu og fleira með því að halda í góða hreyf­ingu og hreyfigetu.“

Hvaða and­legu og lík­am­legu breyt­ing­um hef­ur þú tekið eft­ir?

„Áður en ég varð ólétt var ég mikið að æfa bar­re, hlaup, dans og fleira skemmti­legt og krefj­andi en þegar ég varð ólétt skipti ég yfir í göngu­túra, styrktaræf­ing­ar og sund. Þetta var stór breyt­ing fyr­ir mig þar sem hreyf­ing og starf mitt sem þjálf­ari er mjög stór hluti af lífi mínu. World Class er annað heim­ili mitt þegar ég er að þjálfa. Fyrstu vik­urn­ar fann ég fyr­ir mik­illi þreytu og átti erfitt með svefn. Á þeim vik­um æfði ég lítið sem ekki neitt, mest vegna þreytu og óör­ygg­is yfir því að vera að æfa ólétt.

Varðandi and­leg­ar breyt­ing­ar, þá hef­ur það mest verið til­hugs­un­in um all­ar kom­andi breyt­ing­ar á líf­inu. Ég er 34 ára göm­ul og hef gam­an af því að setja mér há­leit mark­mið, hvort sem það snýr að hreyf­ingu, námi, starfi, fjár­mál­um eða öðru. Hingað til hef­ur lítið staðið í vegi mín­um og hef ég bara látið vaða og elt þessi mark­mið. Ég hef aldrei litið á það að eign­ast fjöl­skyldu sem hindr­un, enda hafa for­eldr­ar mín­ir verið al­gjör­ar fyr­ir­mynd­ir þegar kem­ur að því að sýna mér að það sé það ekki, þvert á móti í raun­inni. Ég geri mér þó grein fyr­ir að lífið mun taka breyt­ing­um og þá þarf að sjálf­sögðu að taka ým­is­legt annað inn í mynd­ina. Það góða er að stærsta mark­miðið og draum­ur­inn er að stofna fjöl­skyldu og sinna því verk­efni sem best.“

Er allt til­búið fyr­ir komu frumb­urðar­ins?

„Ég er kom­in 38 vik­ur á leið og það er sem bet­ur fer allt að verða klárt fyr­ir litla karl­inn en við réðumst reynd­ar í mikl­ar fram­kvæmd­ir á heim­il­inu í sum­ar svo það er smá í land þar. Við flutt­um í ynd­is­lega íbúð í Sala­hverf­inu í Kópa­vogi fyr­ir ári þegar við kom­um heim frá Banda­ríkj­un­um, hún var hins veg­ar kom­in til ára sinna og ákváðum við að gefa okk­ur ár í að taka íbúðina í gegn. Við pöntuðum eld­hús frá Parka í júní, sem kom til lands­ins á mettíma, en það vantaði tvo hluti í send­ing­una og borðplat­an kom vit­laus svo við erum að bíða eft­ir þeim hlut­um núna. Fyr­ir utan það, þá er allt að smella sam­an. Við erum orðin ansi góð í að sjá það já­kvæða í krefj­andi aðstæðum í fram­kvæmd­um og erum bara að njóta þess að fara út að borða og í mat­ar­borð hjá vin­um og fjöl­skyldu þess­ar síðustu vik­ur sem maður þarf ekki að redda pöss­un. Það verður samt mjög ljúft að fá eld­hús loks­ins, þó svo það verði eft­ir fæðingu.“