„Mér finnst langerfiðast að þurfa að kveðja strákana mína“

Rafael og Sveina giftu sig árið 2022.
Rafael og Sveina giftu sig árið 2022. Ljósmynd/Aðsend

Rafa­el Jón Gunn­steins­son er há­seti á upp­sjáv­ar­skipi hjá Brimi. Hann er fjög­urra barna faðir og seg­ir áskor­an­irn­ar af ýms­um toga hvað varðar fjar­ver­una frá fjöl­skyld­unni. Hann hef­ur misst af ýms­um viðburðum í lífi barn­anna en þó engri fæðingu, þrátt fyr­ir að litlu hafi mátt muna í eitt skipti. Rafa­el, Sveina Rún og dreng­irn­ir una sér vel á Vopnafirði og seg­ir Rafa­el sam­ver­una það mik­il­væg­asta í barna­upp­eldi, eins og að renna fyr­ir fisk eða byggja Legó.

„Mér finnst lan­gerfiðast að þurfa að kveðja strák­ana mína, þar sem þeir eru all­ir mjög hænd­ir að mér,“ seg­ir Ra­fel Jón Gunn­steins­son um helstu áskor­an­irn­ar við að vera sjó­maður. Rafa­el er há­seti á upp­sjáv­ar­skipi hjá Brimi og er gift­ur Sveinu Rúnu Kristjáns­dótt­ur.

Sam­an eiga þau tvo drengi, Maríus Ármann, sjö að verða átta ára, og Ívan Berg, sem er að verða þriggja ára. En sá fyrr­nefndi á ein­mitt sama af­mæl­is­dag og faðir sinn, 26. apríl.

Rafa­el á upp­komna stúlku úr fyrra sam­bandi, hana Anítu Kar­eni, og Sveina átti fyr­ir einn dreng, Bjarka Snæ.

„Ég lít á hann sem minn eig­in son.“

Aníta Karen, Rafael með Ívan Berg, Bjarki Snær, Sveina og …
Aníta Kar­en, Rafa­el með Ívan Berg, Bjarki Snær, Sveina og Maríus Ármann. Ljós­mynd/​Aðsend

Missti næst­um af fæðing­unni

Fjöl­skyld­an er bú­sett á Vopnafirði og unir líf­inu vel þarna á norðaust­an­verðu land­inu.

„Ég starfa hjá Brimi og eru túr­arn­ir mjög fjöl­breytt­ir, það fer al­veg eft­ir því hvaða fiski­teg­und við erum að veiða. Við veiðum mak­ríl, síld, loðnu og kol­munna. Mak­ríltúr­arn­ir geta verið frá ein­um degi upp í viku, svipað er með síld og loðnu en kol­munna­túr­arn­ir eru yf­ir­leitt vika og allt að 2-3 vik­ur, sem fer mikið eft­ir veðri.“

Rafa­el bæt­ir því við að hann og sá sem starfar á móti hon­um, makk­er­inn, semji sín á milli um lengd út­halds­ins (þess tíma sem skipið er á sjó án þess að koma til hafn­ar).

„Yf­ir­leitt erum við með þrjár vik­ur á túr og þrjár vik­ur í frí.“

Eins og skín í gegn í viðtal­inu er Rafa­el sátt­ur við sjó­manns­starfið þrátt fyr­ir að því fylgi ýms­ar áskor­an­ir. Fjar­lægðin frá fjöl­skyld­unni get­ur oft reynst erfið og þá sér­stak­lega þegar hann miss­ir af viðburðum í lífi barn­anna eins og t.d. af­mæl­um, viðburðum á leik­skól­an­um og í skól­an­um, íþrótta­mót­um og fleiru.

„Það munaði litlu að ég missti af fæðing­unni hjá þeim yngsta,“ seg­ir Rafa­el þegar hann lýs­ir því hvernig ör­lög­in réðu því að hann náði að vera viðstadd­ur komu litla manns­ins í heim­inn.

„Sveina var kom­in 34 vik­ur og ég var á leið í land þegar ég ákvað með litl­um fyr­ir­vara að taka næsta túr í frí vegna veik­inda henn­ar.“ Meðgang­an með síðasta barn var ansi erfið hjá Sveinu og fædd­ist dreng­ur­inn fyr­ir sett­an dag, kom í heim­inn 27. apríl en átti að mæta í lok maí.

„Hefði ég ekki tekið þetta óvænta frí hefði ég misst af þeirri fæðingu, en Guð hafði annað plan.“

Útivera er ein af uppáhaldssamverustundum fjölskyldunnar.
Útivera er ein af upp­á­halds­sam­veru­stund­um fjöl­skyld­unn­ar. Ljós­mynd/​Aðsend

Pabb­inn í landi

Spurður hvað taki við þegar heim af sjón­um er komið seg­ir Rafa­el að nóg sé að gera og mikið fjör. „Og þá fær kon­an mín gott frí, þar sem þeir sjá bara mig fyrstu dag­ana,“ seg­ir hann kím­inn.

Ann­ars bíða hans verk­efn­in í hrönn­um þegar hann stíg­ur fæti á þurrt land. Verk­efn­in eru af ýms­um toga, eins og að byggja Legó. „Það er líka oft sem þarf að laga eitt­hvert dót, byggja og græja, eitt­hvað sem mamma þeirra hef­ur sagt að aðeins pabbi geti gert.“ Hann bros­ir við.

„Ég og sá yngsti för­um á hverj­um degi í bíló, þar sem hon­um finnst mamm­an ekki nógu góð í að leika og gera bíla­hljóð. Það er alla­vega nóg að gera hjá mér þegar ég kem heim og er ég mjög þakk­lát­ur fyr­ir að þeir séu svona nán­ir mér þrátt fyr­ir mikla fjar­veru.“

Hluti af fjöl­skyldu­sam­ver­unni hverf­ist einnig mikið um úti­veru og ein upp­á­haldsafþrey­ing fjöl­skyld­unn­ar er að fara í veiðiferðir á sumr­in og laut­ar­ferðir með nesti, að vaða í lækj­um og finna fossa.

„Það er hægt að stunda mikla úti­veru í um­hverf­inu okk­ar og þannig búum við til skemmti­leg­ar minn­ing­ar, öll sam­an.“

Rafael er úti á sjó í þrjár vikur og fær …
Rafa­el er úti á sjó í þrjár vik­ur og fær þrjár vik­ur í frí. Ljós­mynd/​Aðsend

Sam­ver­an mik­il­væg­ust

Rafa­el er ekki lengi að svara því hvað skipti mestu máli í barna­upp­eldi: „Það mik­il­væg­asta að mínu mati er sam­ver­an og að búa til minn­ing­ar og hell­ing af þeim.“

Hann seg­ir þess utan að Sveina sé dug­leg að leiðbeina hon­um, þar sem hún hafi mik­inn áhuga á upp­eldi og hafi leitað sér þekk­ing­ar og fræðslu á því sviði.

„Hún er dug­leg að leita aðstoðar ef upp koma vanda­mál varðandi börn­in og finnst mér hún ein­stök í því. Ég dá­ist að því hversu mikla vinnu hún legg­ur í upp­eldið.“

Rafa­el bæt­ir við að hann reyni að taka fast á hlut­un­um og sé jafn­vel svo­lítið af „gamla skól­an­um“ þegar komi að upp­eld­inu en hann eigi það einnig til að vera „skemmti­legi pabb­inn“ þegar hann kem­ur af sjón­um.

„Þegar ég kem heim brýt ég stund­um regl­urn­ar og geri Sveinu al­veg brjálaða,“ seg­ir hann og hlær. Hann sé þó alltaf að reyna að verða betri og læra og bæta sig í því sem hún bend­ir hon­um á, enda hvað er lífið annað en stöðugur lær­dóm­ur?

„Þegar maður er ráðalaus er bara svo mik­il­vægt að leita sér upp­lýs­inga og fá lánaða dómgreind varðandi hvað er best að gera hverju sinni.“

Svo margt að vera þakk­lát­ur fyr­ir

Rafa­el seg­ist hafa margt að þakka fyr­ir í líf­inu. Hann sneri við blaðinu í byrj­un árs 2016 þegar hann fór í meðferð og varð edrú. Af vinnu­semi hafi góðir hlut­ir komið upp í hend­urn­ar á hon­um.

Í dag er hann þakk­lát­ur fyr­ir hjóna­bandið og þessi fjög­ur heil­brigðu börn sem þau eiga. Lífið sé svo fal­legt.

„Svo á ég frá­bæra og ynd­is­lega for­eldra, systkini og tengda­fjöl­skyldu sem styðja mig í öllu. Ég á al­mennt bara gott fólk í kring­um mig og er ótrú­lega hepp­inn og ham­ingju­sam­ur maður.“

Hann seg­ist í raun vera þakk­lát­ast­ur kon­unni sinni og því hve dug­leg hún er við að sinna börn­um, heim­ili og dýr­um á meðan hann er á sjón­um. Það sé ekki ein­falt og mörg­um bolt­um þurfi að halda á lofti.

„Ég dá­ist að henni.“

Að lok­um seg­ir hann að fyrst og fremst reyni hann að gera sitt besta í einu og öllu og sýna ótak­markaða ást og um­hyggju. „Við segj­um oft á dag: „Ég elska þig“, á þessu heim­ili og börn­in segja það óspart að fyrra bragði.“

Nán­ar um málið
í Morg­un­blaðinu
Áskrif­end­ur:
Nán­ar um málið
í Morg­un­blaðinu
Áskrif­end­ur:
Fleira áhugavert
Fleira áhugavert

Spurt og svarað

húðlæknir á Húðlæknastöðinni svarar spurningum lesenda

sálfræðingur á Sálfræðistofunni Sálarlíf svarar spurningum lesenda

einstaklings- og fjölskylduráðgjafi svarar spurningum lesenda

endurskoðandi svarar spurningum lesenda

Klínískur félagsráðgjafi hjá Lausninni

hjúkrunar- og kynfræðingur svarar spurningum lesenda

svarar spurningum um lögfræðileg mál

lýtalæknir svarar spurningum lesenda