Íþrótta­kon­an Ólafía Kvar­an ætl­ar ekki að slá slöku við um pásk­ana enda góð hreyf­ing eins og slök­un fyr­ir Ólafíu. Ólafía er æv­in­týra­kona sem kepp­ir í löng­um og ströng­um ut­an­vega­hlaup­um með hindr­un­um. Hún þarf ekki bara að vera í góðu formi lík­am­lega, and­lega hliðin þarf líka að vera upp á tíu. 

Pásk­arn­ir minna Ólafíu á að vorið og sum­arið eru hand­an við hornið.

„Ætli ég geti ekki sagt að pásk­arn­ir séu vor­boðinn minn. Það sem er einnig dá­sam­legt við pásk­ana er að þeim fylg­ir ekk­ert vesen og stress eins og verður oft í aðdrag­anda jól­anna og um jól­in. Páska­dag­arn­ir eru til­vald­ir til að gera alls kon­ar skemmti­legt, borða góðan mat, vera með fjöl­skyldu og vin­um, leika sér heil­an hell­ing og slappa af,“ seg­ir Ólafía.

Ólafía Kvar­an hræðist ekki nýj­ar og spenn­andi áskor­an­ir. mbl.is/Á​rni Sæ­berg

Verður að vera til­bú­in í hvað sem er

Eitt það skemmti­leg­asta sem Ólafía veit er að ferðast til út­landa og keppa í spart­an-hlaup­um. Hún mun því nýta pásk­ana vel til að æfa fyr­ir kom­andi áskor­an­ir.

„Spart­an-hlaup eru oft­ast ut­an­vega­hlaup með alls kon­ar hindr­un­um á leiðinni sem reyna á lík­am­leg­an og and­leg­an styrk, snerpu, fimi, þraut­seigju og áræði. Ég æfi bootcamp og fer líka í strength & conditi­on­ing-tíma og stunda ut­an­vega­hlaup. Þetta þrennt sam­an pass­ar vel fyr­ir mig til að halda mér í spart­an-hlaupa­formi. Síðan æfi ég auka­lega viss­ar hindr­an­ir sem eru tækni­legri en aðrar eins og alls kon­ar apa­stiga, klif­ur og spjót­kast,“ seg­ir Ólafía.

Ólafía seg­ir fjöl­breyti­leik­ann við íþrótt­ina gera hana skemmti­lega. Eng­in tvö hlaup eru eins og hindr­an­irn­ar mis­mun­andi. „Það er líka alltaf ákveðin óvissa varðandi hlaupaleiðina og hvaða hindr­an­ir verða hverju sinni vegna þess að kortið eða hlaupaleiðin og yf­ir­lit yfir hindr­an­ir er ekki gert op­in­bert fyr­ir kepp­end­ur fyrr en ein­um til tveim­ur dög­um fyr­ir hlaup. Þannig er spenn­an alltaf fyr­ir hendi í und­ir­bún­ingn­um og maður verður að gera ráð fyr­ir hverju sem er. Hversu mik­il verður hækk­un­in, verður sund, verður minn­is­próf, hvernig ligg­ur braut­in og svo fram­veg­is. Þessu er alltaf haldið leyndu þar til rétt fyr­ir hlaup og þá magn­ast spenn­an og maður ligg­ur yfir leiðinni og hindr­un­um og ger­ir keppn­ispl­an út frá því.“

Aldrei í boði að hætta

Íþrótt­in reyn­ir gríðarlega á and­leg­an styrk. „Hlaup­in og hindr­an­irn­ar eru erfið og krefj­andi fyr­ir haus­inn. Það get­ur verið að maður sé að keppa í kulda, snjó, roki, rign­ingu, renn­andi blaut­ur frá toppi til táar eft­ir sund í vatni. Í þannig aðstæðum eru all­ar klif­ur­hindr­an­ir sér­stak­lega erfiðar af því að maður er blaut­ur, sleip­ur og kald­ur. Ég hef líka keppt í al­gjörri and­stæðu, í Abú Dabí í eyðimörk, í djúp­um sandi, mjög háum san­döld­um, steikj­andi sól og hita. Þannig að ég myndi segja að aðstæður, veðurfar, und­ir­lagið sem get­ur verið til dæm­is stór­grýtt, gras, möl, sand­ur eða snjór hafa mik­il áhrif á hvernig maður tækl­ar hlaupið and­lega,“ seg­ir Ólafía.

„Hug­ar­far mitt er þannig að ég geri alltaf mitt allra besta og það er aldrei í boði að hætta eða gef­ast upp og ekki klára. Þegar þessi litla rödd í hausn­um fer að ef­ast og leiðast þetta brölt á mér og segja mér bara að slaka á og hætta af því að hlut­irn­ir eru orðnir erfiðir þá tala ég oft við sjálfa mig. Ég segi sjálfri mér hvað ég sé hepp­in að standa í þessu og hafa get­una til að klára svona hlaup. Ég ein­fald­lega hvet sjálfa mig áfram og gíra mig inn á að vera þakk­lát í leiðinni fyr­ir það að vera hraust og heil­brigð. Mik­il­væg­ast er að muna að brosa breitt þegar þér er farið að líða illa, og að gefa fólki fimm­ur í braut­inni sem er að hvetja þig áfram virk­ar al­gjör­lega fyr­ir mig til að halda and­leg­um styrk. Ég hef aldrei meðvitað þjálfað and­leg­an styrk. Ég tel að það ger­ist bara þegar maður tek­ur að sér krefj­andi verk­efni hvort sem það er á hinni dag­legu lífs­leið eða ein­mitt við það að ögra sér lík­am­lega og gera erfiða hluti. Mér finnst mik­il­vægt að vera alltaf til­bú­in að prófa nýja hluti og segja ein­fald­lega já við nýj­um og/​eða krefj­andi verk­efn­um sem maður fær upp í hend­urn­ar.“

Hvað annað ger­ir þú til að hugsa um heils­una?

„Ég borða holl­an og nær­ing­ar­rík­an mat. Kjöt, fisk, egg, kjúk­ling, græn­meti, ávexti, hnet­ur og fræ, holl­ar og góðar ol­í­ur eins og jóm­frúarol­íu. Ég er A-týpa og fer snemma að sofa. Ég vil ná að minnsta kosti sjö og helst átta tíma svefni og þá er ég góð. Síðan er alls kon­ar sem ég geri til að halda mér, miðaldra íþrótta­kon­unni, í standi. Við erum með inn­rauða gufu og heit­an og kald­an pott heima, eins fer ég reglu­lega í nudd og til kírópraktors.“

Ætlar út að hreyfa sig með fjöl­skyld­unni

Þrátt fyr­ir ofuríþrótt­ina sem Ólafía stund­ar er tími til að borða smá súkkulaði. Páskaslök­un­in þarf hins veg­ar ekki að snú­ast um að liggja uppi í sófa.

„Það er slök­un í því að fara út að hreyfa sig. Ég æfi pottþétt vel um pásk­ana, mér finnst geggjað að nota frí­daga í það að æfa og leika. Þá daga slepp­ur maður við það að halda góðu skipu­lagi eft­ir klukk­unni til að ná inn hreyf­ingu dags­ins. Ég fer bara í ró­leg­heit­um þegar mér hent­ar og mig lang­ar til. Á frí­dög­um er líka nefni­lega tími til að slaka á eft­ir góða æf­ingu eða úti­veru og finna hvað manni líður vel eft­ir að hafa tekið aðeins á því.“

Leyf­ir þú þér páska­egg eða annað góðgæti um pásk­ana?

„Jájá, það geri ég að sjálf­sögðu. Upp­á­hald­spáska­eggið mitt er venju­legt súkkulaðiegg frá Nóa-Síríusi, það er lang­best.“

Ólafía seg­ir pásk­ana óskrifað blað hjá fjöl­skyld­unni og fer dag­skrá­in eft­ir veðri og vind­um. „Ég er ekki að stressa mig mikið á gul­um serví­ett­um og skrauti. Við ákveðum yf­ir­leitt hvað við ætl­um að gera með stutt­um fyr­ir­vara og þannig verður það greini­lega aft­ur í ár. Það er þó pottþétt að það verður borðaður góður mat­ur. Fisk­ur á föstu­dag­inn langa og lamba­læri á páska­dag. Annað kem­ur í ljós. Við stefn­um síðan á að fara sem mest út að hreyfa okk­ur. Hlaupa, fara á fjalla­hjól og von­andi verður hægt að fara á skíði,“ seg­ir Ólafía.

Það er nóg af skemmti­leg­um hlaup­um fram und­an hjá Ólafíu, stærsta verk­efnið er hóp­ferð í spart­an-hlaup í Aust­ur­ríki í sept­em­ber.

„Þetta er fimmta ferðin sem ég hef sett sam­an og mjög gam­an að sjá að það fjölg­ar alltaf í hverri hóp­ferð. Það er held­ur bet­ur að breiðast út hvað þetta er gam­an og spenn­andi. Þrátt fyr­ir mikla vinnu í kring­um svona skipu­lag gef­ur það mér mikið að setja sam­an þess­ar ferðir. Hjálpa fólki að und­ir­búa sig og æfa fyr­ir spart­an-hlaupið á sem best­an hátt og sjá það í fram­hald­inu ná mark­miðum sín­um þegar það hopp­ar yfir eld­inn við marklín­una. All­ir svo glaðir og til í að gera þetta aft­ur. Það er einnig bón­us að sjá hóp­inn vaxa og eign­ast alltaf fleiri og fleiri vini sem eru til í að taka þátt í þess­um æv­in­týr­um með mér.“

Tengd­ar frétt­ir

Pásk­ar

„Rosa­lega erfitt að vera í fýlu“

• „Mark­miðið að tak­marka eða bara sleppa al­veg skjánotk­un í frí­inu“
• Ætlar að klára skatta­skýrsl­una í páskafrí­inu
• „Á þess­um pásk­um er friður mér efst í huga“
• Mik­il­vægt að lesa eina glæpa­sögu um pásk­ana

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

Heilsu­rækt

Ný æf­ingalína ríka fólks­ins

• Þór­dís Lóa hef­ur öðlast nýtt líf
• Bar­átt­an við bingóvöðvana
• „Ég reyni að blanda einka­líf­inu og vinn­unni ekki sam­an“
• Það þarf enga „brazili­an-butt­lift“-aðgerð fyr­ir flott­an bossa

» Fleiri tengd­ar frétt­ir