Mikill meirihluti fullorðinna með erótískar fantasíur

Mikill meirihluti fullorðinna er með erótískar fantasíur en lítill minnihluti heldur því fram að vera ekki með þær. Þeir einstaklingar geta jafnvel verið með svokallaða aphantasiu, þegar hluti heilans framkallar ekki myndir sem hluta af hugsunum eða ímyndunarafli, eða eru einfaldlega vanhæfir til að töfra fram hugrænar myndir.

Aðrir geta haldið aftur af sér af skömminni einni saman. Enn aðrir skilgreina fantasíu öðruvísi.

Erótískar eða kynferðislegar fantasíur eru skilgreindar sem hugrænar myndir eða ímyndun sem viðkomandi finnst vera kynferðislega örvandi. Justin J. Lehmiller, doktor í heimspeki, hefur framkvæmt þó nokkrar rannsóknir á fantasíum og fundið út að mikill meirihluti fólks er með reglulegar fantasíur. Hins vegar, eru einstaklingar sem segjast aldrei hafa verið með fantasíu.

Sokkabönd og fiskinet gætu verið hluti af fantasíunni. Artem Labunsky/Unsplash

Lehmiller kannaði kynferðislegar fantasíur hjá 4.175 Bandaríkjamönnum fyrir bók sína Tell Me What You Want. Hann komst að því að 97% hefðu látið sig dreyma um kynlíf og flestir sögðust gera það oft.

Í öðrum rannsóknum hefur hann fengið svipaðar niðurstöður; 97-98% fullorðinna segja frá fantasíum. Það eru hins vegar alltaf þessi 2-3% sem segjast ekki eiga sér neinar fantasíur. Þá hefur hann spurt sig hvaða einstaklingar það séu? Staðreyndin er sú að sumir geta einfaldlega ekki ímyndað sér hluti.

Það má leyfa huganum að reika annað slagið. Alexander Grey/Unsplash

Þeir sem sjá ekki myndirnar fyrir sér

Þeir sem haldnir eru aphantasia ná ekki fram hugrænum myndum af fúsum og frjálsum vilja. Til eru örfáar rannsóknir um efnið en ýmist er talið að aphantasia sé meðfætt eða áunnið, að hæfileikinn til að framkalla hugmyndir hafi glatast með tímanum, en inn í það spilar taugafræðilegur grundvöllur.

Þá geti þeir sem hafi aphantasiu skilgreint fantasíu á ólíkan hátt, t.d. sem frásögn eða tilfinningu. Þar sem einungis 1% Bandaríkjamanna eru taldir hafa aphantasiu þá á enn eftir að skoða hvað er að gerast hjá hinum sem segjast ekki eiga sér fantasíur.

Þeir geti hreinlega skammast sín of mikið til að viðurkenna einhvers konar kynóra og enn aðrir sem skilgreina fantasíu ekki sem fantasíu, að þeir telji að fantasía sé eitthvað afbrigðilegt og eitthvað sem ekki hafi verið prófað áður. Svo er hins vegar ekki því fantasía getur verið allt af þessu, eitthvað sem búið er að upplifa, eitthvað villt eða milt, það sem vonir standa til að prófa, hlutir sem munu verða prófaðir eða munu aldrei verða prófaðir. Jafnvel eitthvað sem ógerlegt er að framkvæma.

Einhver gæti ímyndað sér þennan glæsipilt kíkja við í kaffi. Christian Buehner/Unsplash

Psychology Today

• Blogga um frétt