„Áður fyrr var verið að fræsa niður tannvef til að koma fyrir postulínskrónum og þannig breyta útliti tannanna,“ segir Brynja Björk Harðardóttir tannlæknir og eigandi tannlæknastofunnar Tannprýði. Hún bendir á að síðustu áratugi hafi þó verið lögð áhersla á að vernda heilbrigðan tannvef og má segja að tannlækningar í dag snúist um lágmarks inngrip.
Brynja segist hafa ákveðið að verða tannlæknir þegar hún var sautján ára og 22 ára hóf hún nám við tannlæknadeild Háskóla Íslands.
„Ég flutti mjög fljótlega til Svíþjóðar með manninum mínum. Hann fór sem sagt í sérnám í heila- og taugaskurðlækningum í Stokkhólmi. Við bjuggum þar í rúm ellefu ár, þannig ég hef eiginlega starfað lengur í Svíþjóð en hér.“
Árið 2016 fluttu þau til baka til Íslands og hóf Brynja störf hjá öðrum tannlækni fyrstu fjögur árin. Hún stofnaði svo Tannprýði 2020.
Það liggur beinast við að spyrja um muninn á tannheilsu Íslendinga og Svía:
„Svíar voru ein af fyrstu þjóðunum til að stunda almennilegar forvarnir, fyrir áratugum síðan, þannig að tannheilsa Svía er almennt rosalega góð. Að sjálfsögðu glíma þeir þó við sömu munnheilsuvandamál og við. Tennur vantar, þeir fá tannholdssjúkdóma og tennur skemmast eins og hjá öðrum. Tannheilsa Íslendinga batnar sífellt vegna þess að við erum komin á fullt í forvarnir hér og það er lögð áhersla á þær í tannlæknadeildinni.“
Með forvörnum á Brynja við að tannlæknarnir sjálfir veit þær, fræði og gefi sér góðan tíma í það.
„Ég myndi segja að góðar munnhirðuvenjur og forvarnir séu það mikilvægasta í tannlækningum í dag og að greina snemma ef eitthvað er að eyða tannvef eða tennur að skemmast. Til dæmis getur bæði bakflæði og súrir drykkir eins og orkudrykkir og gosdrykkir valdið því að glerungur þynnist smátt og smátt.“
Glerungurinn er aðeins tveir til þrír millimetrar að þykkt og ef hann eyðist þá sést í tannbeinið. Þá er ekki hægt að hvítta tennurnar því ekki er hægt að hvítta tannbeinið, að sögn Brynju.
„Ef glerungseyðingin er orðin mikil er eina lausnin að setja postulínskrónur eða plastfyllingar yfir tapaðan tannvef til að verja þær og þannig sporna við áframhaldandi eyðingu.“
Brynja segir að eftir að Sjúkratryggingar Íslands fóru að greiða fyrir tannlækningar barna hafi tannheilsa barna hérlendis lagast mikið.
Hins vegar er versnandi þróun í tannheilsu ungs fólks og niður í unglinga, sem hægt er að rekja til t.d. neyslu súrra orkudrykkja og nikótínpúða, líkt og Brynja útskýrir.
„Tennurnar verða brúnar af brúnu [nikótín]púðunum. Litinn er hægt að hreinsa en bæði brúnu og hvítu púðarnir valda því að tannholdið hlýtur skaða af. Það verður eins og það sé soðið, það eyðist og rætur tanna verða smátt og smátt sýnilegar. Sumir fá sár. Þetta eru óafturkræfar breytingar á slímhúð og getur haft mikil áhrif á útlit tanna því flestir geyma púðana á framtannasvæði.“
Aðrir ávanar hafa áhrif á tannheilsu fólks eins og að naga neglur eða gnísta tönnum. Þá fara átraskanir mjög illa með tennur vegna magasýrunnar.
Spurð hvort hún geti nefnt dæmi um tanntísku nefnir Brynja svokallaðar Tyrklandstennur eða „Turkey teeth“, tísku sem hefur tröllriðið samfélagsmiðlum, sérstaklega TikTok. Hún bætir við að meðferðin sé óalgeng hérlendis og mest sé hægt að tengja hana við erlendar raunveruleikaþáttastjörnur.
„Það er dæmi um mjög vafasamar tannlækningar og mætti segja að þetta sé ofmeðhöndlun. Þar eru tennurnar spólaðar niður, mjög oft stráheilar og fallegar tennur og svo er postulínskrónum komið fyrir á hverja einustu tönn. Þetta getur skapað mikil vandræði síðar meir og krefst endurnýjunar reglulega.“ Hún bætir við að ef krónurnar sem límdar eru á tennurnar passa ekki nákvæmlega þá myndist gildra fyrir matarleifar og bakteríuskán, sem veldur bólgum, sýkingum, andremmu og jafnvel tanntapi.
Þetta er dæmi um óþarfa inngrip sem tannlæknar t.d. hérlendis forðast eins og heitan eldinn. Allt kapp er lagt á að gera náttúrulegar tennur enn fallegri með því t.d. að hvítta þær og bæta fyrir tapaðan tannvef með lágmarks inngripum.
Brynja segir að í gegnum allan sinn feril hafi hvíttun tanna verið vinsæl en þó leiti fólk meira eftir náttúrulegra útliti í dag fremur en hinu fræga Hollywood-brosi, sem þekktist áður fyrr.
Stundum vill fólk, aðallega ungt fólk, sem hefur séð eitthvað ákveðið á samfélagsmiðlum, fá svipaða meðferð. Brynja segir að stundum geti hún ekki mælt með slíkum meðferðum en huga þurfi að þáttum eins og þegar ef tekinn er glerungur af öðrum tönnum til að bæta heildarútlit eða að einstaklingurinn geti misst varastuðninginn, efri vörin hreinlega minnki við að leiðrétta tannskekkjur. Ekki eru allir til í það, líkt og Brynja bendir á.
„En stundum þarf að bæta fyrir tapaðan tannvef með plastblendi eða postulíni og jafnvel tannplöntum.“
Þá nefnir Brynja einnig dæmi um að lengja tennur sem hafi styst eða loka bilum á einfaldan hátt og að minniháttar tannskekkjur sé hægt að laga með glærum plastskinnum sem tekur yfirleitt níu til tólf mánuði.
Brynja segist halda fast í tengslin við Svíþjóð og þar leitar hún þekkingar og sækir m.a. námskeið með öðrum tannlæknum. Hún ítrekar að tannlæknar hérlendis séu almennt mjög duglegir í endurmenntun og að þekkingin sé í fremstu röð.
„Tækninni fleygir einnig fram í tannlækningum og notum við oftast þrívíddarskanna til að meta og meðhöndla, í stað málmskeiða með mátefnum eins og gert var áður fyrr.“
Hún bætir við að gervigreindin sé einnig að koma sterk inn í tannlækningar. „Nú getum við skannað tennur með þrívíddarskannanum og svo nýtt gervigreind til að sýna sjúklingi hvernig útkoman getur orðið í hverju tilfelli fyrir sig.“
Að lokum áréttar Brynja að hún stoppi við ákveðna hluti sem viðskiptavinir hennar biðja um og beinir þeim á skynsamlegri lausnir vegna þess að yfirleitt séu engar skyndilausnir í útlitstannlækningum, fyrir utan kannski hvíttun. „En að sjálfsögðu þarf að skoða hvert tilfelli fyrir sig og greina rétt hverju sinni og í framhaldinu finna einstaklingsmiðaðar og skynsamlegar lausnir.“