Halla Bára Gestsdóttir innanhússhönnuður býr ásamt eiginmanni sínum, Gunnari Sverrissyni ljósmyndara, og dætrum sínum tveimur í fallegu húsi í miðbæ Reykjavíkur. Í þættinum Heimilislífi ræðir Halla Bára um heimilið, uppröðun á húsgögnum, litapallettu og hina óbærilegu löngun í að breyta, bæta og laga. Hjónin ritstýra tímaritinu Lifun sem endurvakið var á dögunum og svo heldur Halla Bára vinsæl námskeið í innanhússhönnun ásamt Davíð Georg Gunnarssyni arkitekt.
Húsið var reist 1928 og fyrir tíu árum fékk Halla Bára það verkefni að gera húsið upp ásamt vinkonu hjónanna. Á þeim tíma lá ekki ljóst fyrir að þau myndu sjálf búa í húsinu en stundum tekur lífið óvænta stefnu. Húsið er á þremur hæðum og hefur að geyma loftlista, gólflista, rósettur og alla þá fegurð sem einkennir byggingatíma hússins. Halla Bára hefur þó fært húsið í nútímalegan búning með hönnun sinni. Það vekur athygli hvernig stofur og borðstofa eru máluð í fallegum ljósbláum lit sem er svolítið sænskur.
Finnst þér hönnunin á húsinu hafa elst vel?
„Já, mér finnst það. Þegar þetta er svona gamalt þá vill maður halda í þessi smáatriði og það sem einkennir þetta hús. Það eru ekki til mörg svona hús á Íslandi, sem eru með svona miklum dítelum,“ segir Halla Bára.
Hún segir að þau Gunnar hafi málað húsið nokkrum sinnum að innan síðan þau tóku við því. Þessi ljósblái litur sem flæðir hér yfir stofur. Hann er konunglegur.
„Þetta er svolítið sænskt. Gustavian-stíll. Mér finnst þessi ljósblái litur klæða húsið mjög vel. Hann er fallegur við alla aðra liti,“ segir Halla Bára sem er mikill raðari í sér og þarf stöðugt að breyta, bæta og færa til hluti. Hún talar um samhljóminn í því að láta hluti kallast á og bendir á að það þurfi ekki allt að vera fullkomið og bendir á tvö PH-ljós sem hanga yfir borðstofuborðinu en þau eru í sitthvorri litapallettunni.
„Mér finnst gaman þegar það er samhljómur en hann þarf ekki að vera fullkominn. Það lýsir okkar stíl,“ segir Halla Bára.
Ég spyr Höllu Báru út í muninn á að safna fallegum húsgögnum sem má færa til endalaust eða það að verja peningum í sérsmíðaðar innréttingar.
„Það getur alveg hentað sumum, en þá veistu að þú ert ekki að fara að breyta. Þá er þetta bara sniðið inn í ákveðið rými. Þá er ekki hægt að færa neitt til. Það eru heldur ekki allir sem þurfa alltaf að vera að færa allt til. Þeir eru ekkert fyrir það. Þá er þetta ekkert mál. En eins og fyrir mig og eitthvað svona þá myndi það aldrei funkera. Ég yrði orðin alveg viðþolslaus. Ég verð að fá að hliðra til og prófa. Ég hef gaman að og mikinn áhuga á skipulagi og uppröðun. Það er í rauninni gjörbreyta rými. Það er eitthvað sem fólk ætti að prófa miklu meira,“ segir hún.