Sumum finnst þetta sætt en öðrum mjög skrítið. Afhverju nota sumir barnarödd í samskiptum?
Í umfjöllun The Stylist kemur fram að margir eiga það til að nota svokallaða barnarödd, sem er eins og orðið gefur til kynna, rödd sem líkist því þegar maður talar við lítið barn. Tónninn er hærri og ýktari. En þarna er hins vegar ekki verið að tala við börn heldur fullorðna, oftast makann.
„Þetta er rödd sem ég nota þegar ég vil ráða hvaða bíómynd við horfum á eða þegar ég bið hann að skreppa út í búð seint að kvöldi.“
Leikarinn Julia Fox hefur rætt þetta fyrirbæri í nýlegu viðtali í Vanity Fair. „Þegar ég er stressuð þá dett ég í að nota rödd sem er kjánaleg. Mér finnst eins og að fólk verði þá vingjarnlegra gagnvart mér. Ég held að margar konur geri þetta. Þetta er varnartæki til að passa upp á að séð verði vel um þær,“ sagði Fox.
Þetta er algengara en maður heldur. Rannsóknir Kinsey stofnunarinnar benda til þess að um 75% para notast við svona barnatal til þess að tjá væntumþykju og á samskiptamáti er algengari meðal kvenna að sögn sálfræðingsins Elena Touroni.
„Samfélagsleg viðmið gætu haft eitthvað um þetta að segja. Það þykir kvenlegt að vera barnsleg. Karlar gætu hins vegar fundið fyrir þrýstingi að vera karlmannslegri. En vel ber að merkja að karlar nota líka barnarödd þó það sé óalgengara.“
„Barnaröddin getur líka átt upptök sín í barnæskunni og það hvernig foreldrar töluðu við okkur í æsku. Þetta er lærð hegðun sem við tengjum við umönnun og kærleika. Fullorðnir geta notað þennan samskiptamáta í ýmsum aðstæðum til þess að tjá langanir sínar. Þá getur þetta líka gefið til kynna ákveðið sakleysi og vinalegheit og kallað fram jákvæð viðbrögð frá öðrum.“
„Þessi rödd hefur líka líffræðileg áhrif á heilastöðvar okkar segja sálfræðingar. Þegar fullorðnir nota þessa rödd þá virkjar hún þær heilastöðvar sem tengjast tengslamyndun sem er rökrétt út frá þróunarfræði þar sem börn þurfa umhyggju til að lifa af og barnsröddin virkar þau viðbrögð í heilum fullorðinna. Að sama skapi gagnast þessi rödd til tengslamyndunar í samböndum.“
„Ég veit ekki afhverju ég geri þetta en mér finnst þetta hlýleg leið til þess að sýna væntumþykju. Þetta er samt smá skrítið, ég viðurkenni það!“ - segir Amelía, 29 ára.
„Ég hef notað þetta ómeðvitað í gegnum tíðina og er leið til þess að tjá mig um viðkvæma hluti. Ég er mjög kvíðin og þetta er mín leið til að opna samskiptin og berskjalda mig. Eins til að mýkja beiðnir og gera þær minna krefjandi. Það er t.d. erfiðara að vera reiður við barn.“
„En þetta virkar ekki á alla og sumir geta brugðist illa við. Þótt það óþægilegt,“ segir sálfræðingurinn. „Eins og verið sé að koma fram við þau eins og barn frekar en jafningja.“