An­astasiia Fedorova er rit­höf­und­ur sem skrif­ar um blæti og annað áhuga­vert. Hún vill eyða mis­skiln­ingi sem rík­ir um þessa hluti og seg­ir sín­ar mein­ing­ar í viðtali við The Styl­ist en hún er ný­bú­in að gefa út bók­ina Second Skin sem tek­ur á þess­um mál­um.

„Fólk held­ur oft að kyn­ferðis­leg­ar fant­así­ur þurfi að vera einka­mál og að við ætt­um ekki að deila þeim með nein­um. Það hélt ég.

Ég hafði vitað að ég væri „kin­ky“ í lang­an tíma áður en ég gerði eitt­hvað í því en svo fór ég að mæta í þar til gerð blæt­ispartý. Þetta var þegar heims­far­ald­ur­inn skall á og ég hafði mik­inn tíma til að vinna úr löng­un­um mín­um.

Ég hélt alltaf að þetta væri eitt­hvað sem gæti aðeins átt heima í fant­así­um og marg­ir nálg­ast slíkt með þeim hætti. En sem bet­ur fer eru tím­ar að breyt­ast. Ég var þrítug þegar ég gekk til liðs við „kin­ky“-sam­fé­lagið og það þykir frek­ar gam­alt. En legg þó áherslu á að það er aldrei of seint.

Maður þarf ekki að passa í eitt ákveðið mót

„Fólk held­ur oft að þú þurf­ir að líta út á ákveðinn hátt. Í raun og veru er sam­fé­lagið miklu fjöl­breytt­ara en fólk held­ur og það fel­ur í sér breitt ald­urs­svið, lík­ams­gerðir, áhuga­mál og kyn. Að dæma það eft­ir þröngri fram­setn­ingu sam­fé­lags­ins get­ur verið unnið gegn manni, því hver og einn get­ur fundið sér stað.“

Samþykki og opin sam­skipti eru í fyr­ir­rúmi

„Fólk hef­ur þá hug­mynd um að allt sé hægt í blætis­klúbbi, en þar rík­ir þó fyrst og fremst gagn­kvæm um­hyggja. Það ger­ir það að verk­um að mér finnst ég ör­ugg að klæðast öllu því sem ég vil, miklu ör­ugg­ara en ef um venju­leg­an klúbb væri að ræða. All­ir blætis­klúbb­ar sem ég hef verið á hafa haft regl­ur um að snerta ekki annað fólk án samþykk­is, ekki stara, ekki spyrja ágengra spurn­inga og trufla ekki annað fólk ef það er í ein­hvers kon­ar kyn­ferðis­leg­um leik. Sam­skipt­in eru opin og heiðarleg - horn­steinn kink, BDSM og fet­ish.“

Að vera með blæti þýðir ekki að þú vilj­ir ekk­ert annað

„Fólk held­ur oft að það að hafa blæti sé annað hvort sjúk­dóm­ur eða eitt­hvað sem tak­mark­ar mann hvað kyn­líf varðar. Að fólk sem hef­ur blæti vilji ekk­ert annað. Það er mjög ein­hliða sýn á blæti. Í raun­inni þýðir þetta að þú sért lík­lega for­vitn­ari um kyn­vvit­und al­mennt.“

Var­ir ekki endi­lega út lífið

„Hjá sum­um fylg­ir þetta þeim út æv­ina en svo get­ur kyn­hneigð okk­ar breyst á lífs­leiðinni. Að vera í latexi og gúmmíi, til dæm­is, er ekki eitt­hvað sem ég prófaði fyrr en ég var um 32 ára. Og svo prófaði ég það og líkaði það, og því meira sem ég tók þátt í því, því meira varð það hluti af kyn­vit­und minni. Fólk held­ur að kyn­vit­und mót­ist á unga aldri og taki eng­um breyt­ing­um. Svo er ekki. Lífið er mun fjöl­breytt­ara en það og flæðið meira.“

Ekki endi­lega „kin­ky“ all­an dag­inn

„Sum­ir halda að maður sé á klúbb­um all­ar helg­ar, alla daga. Sann­leik­ur­inn er sá að maður get­ur lifað mjög venju­legu lífi. Maður ger­ir margt annað, fer á söfn og bak­ar brauð.“

Tengd­ar frétt­ir

Sam­skipti kynj­anna

Hætti að stunda kyn­líf í eitt ár og þetta gerðist

• Vellíðun­ar­horm­ón hveiti­brauðsdag­anna veita sömu sælu og kókaín
• Hvernig á að stunda skyndikynni án ve­sens?
• Nota barnarödd til að fá greiða
• Hvað er „trauma bond“ og hvernig á að kom­ast út úr því?

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

• Blogga um frétt