Gáturnar hans Nostradamusar

Ekki má þó gleyma að í öllu róti eru tæki­færi. Vand­inn er að finna þau tæki­færi og hafa þor og getu til að leggja á vaðið. Enn hang­ir War­ren Buf­fett á millj­örðunum í pen­ing­um sem hann losaði í byrj­un árs og bíður fær­is. At­hygli vakti þegar for­seti Banda­ríkj­anna sendi skila­boð um dag­inn, þegar hann frestaði flest­um toll­um um 90 daga, að nú væri góður tími til að kaupa. Það hef­ur ekki al­veg gengið eft­ir, ef tekið er mið af verðlagn­ingu hluta­bréfa, enda er erfitt fyr­ir fjár­festa að ráða í skila­boð for­set­ans.

Það er svipað og með gát­urn­ar hans Nostra­da­mus­ar spá­manns frá 16. öld sem sett­ar voru fram í ljóðaformi. Það er les­and­inn sjálf­ur sem fyll­ir út í mynd­ina og set­ur fram hinn end­an­lega spá­dóm. Spá­maður­inn sá þetta ekki allt fyr­ir held­ur skapaði jarðveg­inn fyr­ir túlk­un­ina.

Gát­ur og ófyr­ir­sjá­an­leiki er hins veg­ar eitt­hvað sem geng­ur illa fyr­ir fjár­festa. Íslensk stjórn­völd eru í sama fen­inu og Banda­ríkja­for­seti hvað það varðar. Tvö stór mál eru á teikni­borðinu sem setja áætlan­ir í upp­nám, ann­ars veg­ar illa út­færð hækk­un veiðigjalda sem virðist hafa verið gerð án nokk­urr­ar grein­ing­ar á áhrif­um fyr­ir út­gerð og byggðarlög og hins veg­ar und­ir­bún­ing­ur þjóðar­at­kvæðagreiðslu um aðild­ar­viðræður við Evr­ópu­sam­bandið.

Tvö­föld­un veiðigjalda án nokk­urs sam­tals eða sátt­ar við grein­ina get­ur dregið úr fjár­fest­ingu, veikt byggðir og leitt til þess að verðmæta­sköp­un flytj­ist úr landi. Mark­mið rík­is­stjórn­ar­inn­ar að hafa þjóðar­at­kvæðagreiðslu um aðild­ar­viðræður við Evr­ópu­sam­bandið árið 2027, án nokk­urra skil­greindra mark­miða um hvað slík aðild þýðir fyr­ir þjóðina, eyk­ur óviss­una enn frek­ar.

Stjórn­mála­menn verða að leggja fram skýra stefnu sem all­ir geta skilið og leggja það fram af ábyrgð og í sátt við um­hverfi sitt. Sömu aðilar ættu að sleppa því að setja skila­boðin fram í gát­um í anda Nostra­da­mus­ar.